Onze eerste lesgeef avontuur..

Zondagochtend zijn we vanuit cibodas naar sukabumi vertrokken. Helaas kregen we zaterdag te horen dat we in cianjur toch niet terecht konden, maar gelukkig konden we maar een kennis toe. Tijdens een mooie treinreis langs theeplantages en rijstvelden kwamen we in dit kleine stadje aan en werden we opgewacht door de familie van onze host Santi.

En toen ... Mams eerste nieuwe uitdaging en eigenlijk ook wel de mijne! We werden opgehaald door twee familieleden op scooters, om ons van de trein naar hun huis te brengen. Nu voor degene die mijn moeder niet zo goed kennen .... Ze is doodsbang voor eigenlijk alles wat over de weg beweegt, maar scooters en moters staan toch wel op nummer een! En dan helemaal wanneer we met twee volwassenen en een hoop bagage over een weg vol met heuvels, hobbels en gaten moeten :p. Maja t is indonesie en we zijn hier om ons aan te passen en om te leren dus mam maar snel op de scooter gezet, zonder haar de tijd te geven om er is heel goed over na te denken :).
Alleen toen t volgende probleem ... Ik had mam maar mijn backpack gegeven, want die kon gwn op der rug. Maja wat ging k nu doen met haar koffer? K weet niet of iemand hem gezien heeft ... Maar t is er eentje om goed rekening mee te houden! Volgens mij kan je met de inhoud van die koffer ook twee jaar rond de wereld reizen .. Zoveel zit er in dat ding!!

Maar gelukkig uiteindelijk zijn we allemaal, incl me moeder en der koffer heelhuids aangekomen. Waar we werden opgevangen door onze host Santi. Santi is een van de liefste vrouwen die je je kan voorstellen en zij en haar gezin wonen in een mooi huis in een soort binnenwijkje in sukabumi. We wonen nu een halve week bij haar gezin in huis en t is echt heel gezellig! Ze heeft drie zonen van 17, 13 en 2, maar de gehele dag komen ook alle familieleden binnenzetten waardoor er altijd wel wat te doen is! Inmiddels ben k verliefd geworden op Baim, een mannetje van twee wat altijd supervrolijk door t huis rondrent en me inmiddels overal achtervolgd :p.

Zondag zijn we met de familie naar de theeplantages geweest en erna naar een plek waar we konden vissen of aardbeien plukken. We hebben toen echt kennis kunnen maken met iedereen .. En ondanks er soms een kleine taalbarriere is, is het heel gezellig!
En gelukkig zijn we er zondag ook achter gekomen hoe we nou precies hun badkamer moeten gebruiken! De wc bestaat namelijk uit een gat in de grond met ernaast een bak water met een soort plastic steelpannetje... En dan is t de bedoeling dat je ipv wc papier jezelf wast door met dat pannetje water te gooien ... Nou de eerste keer is dat nog lastig mikken hor ;)! En een douche .. Ja die is er helaas ook niet ... Met datzelfde pannetje gooi je gwn water over jezelf heen ... En ondanks t hier goed warm is .. Is zo een douche soms ietsies te verfrissend!

En toen ... Maandag .. De sprong in t diepe .. Onze eerste lessen :)
Sochtends zijn we afgezet bij een junior highschool .. Een public school voor kinderen van 11 tot 13. Met de bedoeling reclame te maken voor Santi's school. Santi heeft een eigen schooltje waar extra Engelse lessen worden aangeboden. Op deze school hebben we ons in 6 klassen voorgesteld en geflyerd. Smiddags dan de eerste echte les... En dit was toch best lastig ... Stonden we dan ineens .. Me ma voor een klas met kies van 14-15 en ik voor een klas met studenten van 17 - 24 jaar met de bedoeling een uur lang les te geven zonder ook maar iets van uitleg, een tolk of een lesplan.. Eig wisten we niet eens of ze überhaupt een beetje Engels spraken
En ja .. Dan kom je ineens toch voor onverwachtse problemen :'s zo werd mij halverwege verteld dat me handen helemaal zwart waren ... En me hoofd eigenlijk ook! Lekte me marker :o k had natuurlijk inmiddels al 100 keer nerveus me haar goed gedaan .. Waardoor heel me voorhoofd vol stond met zwarte strepen! Toch een beetje jammer :p

Dinsdag zijn we weer twee public schools langsgegaan .. Waar we in eentje een les van een uur gegeven hebben! Dit was echt heel erg leuk .. En alle leerlingen vonden t zo interessant dat nadat alle zitplaatsen vol waren .. Er zelfs dertig kinderen op de grond bij kwamen zitten!
Ook erna was het heel bijzonder ... Zo wilde iedere student zijn respect tonen door met onze hand naar hun voorhoofd of wang te brengen en worden er natuurlijk weer honderden foto's gemaakt :p

En dan gister de dag waar we al de hele week naar uitkeken! Santi is naast haar Engelse les schooltje ook leraar op een public junior high school en afgelopen woensdag was er een schoolreisje voor de helft van de leerlingen. Met 8 bussen vol studenten zijn we naar jakarta gereden om daar twee musea en een pretpark te bezoeken ... En we mochten gwn mee :D.
Het was een hele gave ervaring ondanks we voor sommige dingen niet helemaal voorbereid waren! Zo hebben we van vijf uur sochtends tot drie uur smiddags in een bus gezeten, enkel onderbroken door een bliksembezoek van Max 15 minuten aan t wayang museum. Helaas was t zo druk op de weg dat we t tweede museum zelfs hebben moeten overslaan. En nu is tien uur in een bus best prima te doen ... Alleen is tien uur in een bus met Indonesische kareoke muziek toch een ander verhaal!!! We hebben gedurende de gehele reis 1 cd opgehad met de meest verschrikkelijke Indonesische liefdesliedjes ... Die zelfs wij konden meezingen na ze allemaal 20 keer gehoord te hebben!!! Voor degene die er heel graag achterwillen komen hoe dat nou is .. Zoek op YouTube is een Indonesisch liedje .. Als je die muziek 10 min hoort word je al gillend gek .. Laat staan 10 uur :( ;)!!
Gelukkig kwamen we om drie uur eindelijk op de bestemming aan en konden we heerlijk buiten int zonnetje het park verkennen ...
Het bleek dat het park aan de rand van jakarta langs de oceaan lag .. En vanuit het reuzenrad had je een fantastisch uitzicht over de stad en de zee! Do foto's zullen vast snel volgen :)
Om zes uur zijn we weer vertrokken uit het park en na een rit van vijf uur vol met prachtige Indonesische muziek (een andere, mogelijk nog slechtere cd) zijn we dan weer heelhuids thuisgekomen :) Hoewel .. Heelhuids .. Het had nog mis kunnen gaan :p de ruitenwisser van onze bus werd tijdens een tropisch buitje flink getest! En hij kon de regen niet helemaal aan.... Waardoor we enkele keren moesten stoppen om hèm weer aan de praat te krijgen. Nou is dat niet zo een heel groot probleem! Alleen stopte iedere keer als wij stopten de andere zeven bussen ook! Wat toch wel heel bijzonder was langs de meest smalle vluchtstrook ever van een vierbaanssnelweg!
Maar al met al was het een top ervaring ... De kids waren allemaal ongelooflijk lief en vrolijk, het weer was super en we hebben toch jakarta nog kunnen bekijken! Het was een trip om nooit te vergeten en zeker weten nooit, nooit, nooit opnieuw te doen :p ;)

Na een hele leuke maar ook lange dag hebben we vanmorgen heerlijk uitgeslapen en vanmiddag weer leuk lesgegeven! Morgen en zaterdag de laatste lessen en dan op naar een weekend vol chillen en sightseeing in Bandung voordat we weer aan de slag gaan in yogja!

Xx kim en robyn